Start naar Luang Prabang

Na een kop koffie bij mijn opa en oma begon mijn reis op donderdag 30 augustus. Ik was nog geen 2 minuten op pad of de ellende begon al. Overwegstoring, mijn trein naar Groningen had 25 minuten vertraging. Lekker dan, snel terug en een lift regelen naar Groningen om niet te laat in Haarlem aan te komen. Vlak voor Assen word ik gebeld door NRV, ons hotel in Nha Trang wordt gewijzigd ivm onverziende omstandigheden. Dat begint lekker dacht ik nog. De rest van de dag verliep redelijk rustig. Alleen nog een paar Backpackers op het spoor bij Amsterdam. Na een door Marja bereide uitstekende Italiaanse ovenschotel en een bewoner van een appartement op de 10e verdieping gerustgesteld dat onweer allemaal wel mee valt, ben ik gaan slapen.
De volgende ochtend ben ik alle rust met de bus naar Schiphol gereisd. Onderweg in Hoofddorp Egge opgepikt. Een stroomstoring legde het boarden een half uurtje lam maar we konden gewoon op tijd vertrekken. China Airlines is een uitstekende maatschappij met veel vermaak onderweg. Ik heb ongeveer 9 uur zitten gamen, uurtje eten en een uurtje slapen. Eenmaal in Bangkok moesten we eerst door douane om onze koffer van de band te halen. Weer inchecken en vervolgens weer door douane naar de gates. Een wandeling van ongeveer 5 km. Terwijl we gewoon weer op het zelfde punt uitkwamen. 2 formulieren invullen en 3 stempels verder ben ik 20 minuten in Thailand geweest.Lekker efficient allemaal.
Op het vliegveld beetje grappen maken over Laos, maar eenmaal bij de gate moest ik toch effe slikken. Een propellorvliegtuig waar je niet eens rechtop in kan staan. De europeanen mochten allemaal bij de nooduitgang zitten, daar was nog eennigsinds beenruimte. Na het opstigen was ik pas overtuigd dat het ding ook daadwerekelijk kon vliegen. Na 2 uur kwamen we in Laos aan, weer formulieren invullen en dat terwijl we al een visum hebben.(daar staat ook alles in). Buiten het vliegveld staat een mannetje met papiertje met mijn naam er op. Engels spreekt niet maar we komen keurig bij het hotel. De receptionist vraagt of we van “dokkum” komen. Ik roep nog enthousiast ook mensen uit dokkum gezellig. Na alle papieren erbij te hebben gehaald zijn we het zelf. Dokham travel heeft het hotel voor ons gereserveerd. Tjaa……
Het hotel ziet er prima uit. Een Villa met een tuin en een buitenverblijf voor de gasten. Achter de keuken woont het personeel. Ze zijn er elke ochtend al als we wakker worden en ook nog aanwezig als we weer naar bed gaan.
We gaan de stad nog even in, maar het centrum lijkt onvindbaar na 2 uur blijkt dat we precies de verkeerde kant zijn opgelopen. Het centrum zijn 3 grote straten die uitkomen in de punt waar beide rivieren bij elkaar komen. Er is markt er zijn watts hotels en restaurant. De stad leeft van toeristen.

De volgende ochtend krijgen we een rondleiding van 3 uur, langs alle bezienswaardigheden. Na 5 watts (tempels) heb ik die wel aardig gezien. Daarnaast zijn we nog naar het koninklijk paleis geweest. In 1975 is deze familie afgezet en sindsdien is het land een republiek. De gids spreekt gebrekkig engels net als de rest van de bevolking waardoor de helft van zijn verhalen niet overkomt, maargoed beetje improviseren. Het mannetje houd wel van humor. Een aantal keer heeft hij over “POEPOE en PIEPIE waarna die ontzettend moet lachen. In de middag gaan we met een TUK TUK naar een waterval waar je kunt zwemmen. Het laatste stuk van de tocht is met een gammel bootje, waarbij het een wonder mag heten dat we niet omgekieperd zijn. Het zwemmen was geweldig, niet alleen erg verkoelend, de omgeving was schitterend en het water uit de bergen zag eruit alsje het zo kon drinken. Onze Tuk Tuk chauffeur was de eerste Laotiaan die we tegen kwamen die iets begrijpt van handel. Bon zoals hij heet zag ons als een goede klant en kansen op meer ritjes.

Gisteren hebben we een tocht gemaakt over de rivier van ruim 2 uur. De tocht ging naar een Cave een berg waar mensen een boedha naar toe brengen als offer. De Cave was niet echt spectaculair en na een half uur heb je het allemaal wel gezien. De inspanning die mensen deden daar te komen was daardoor des te indrukwekkender. In de middag hebben we nog een heuvel beklommen met een tempel erop.
Laos is armoedig land waar de bevolking een relaxt bestaan heeft. Ze maken zeer lange werkdagen maar doen bijna niets, het klimaat leent zich er ook niet voor om hard te werken. Overal hebben ze tien man personeel voor. Nu in September is het voorseizoen net begonnen wellicht dat in November, begin van het hoogseizoen anders wordt. De bevolking is nog niet erg ontwikkeld dat blijkt uit alles. Het land heeft een schitterende natuur en legio mogelijkheden voor toeristen om te bezoeken. De kosten zijn laag en de westerse invloeden worden niet op alle punten getolleerd. Zo is een Mc donalds of een Starbucks verboden. Het geeft het land wel zo zijn charme. In tegenstelling tot Thailand zijn de mensen hier minder uitbundig en leven meer met elkaar en is het sociale leven niet alleen maar op straat. De bevolking heeft een bestaan maar niet meer dan dat, toch ogen de mensen niet ongelukkig met hun welvaartsniveau.
Het is nu half 3 ‘s middags. Nog een half uur en dan worden we opgehaald voor onze vlucht naar Hanoi en zit deel 1 van onze reis er alweer op.